Haust, veir og lys.

Fjellet hadde glorie då eg kom ut i dag, så jobbavreisa vart utsett litt. eg måtte berre ta ein liten kameratur. Det har blitt nokre bilete av lys sidan vi flytta inn. Slik huset ligg har vi himmel i alle retningar, og med alt veiret vi har endrar det seg heile tida. No er hausten her òg, og då endrar fargane seg frå dag til dag.

Her kjem eit lite bilderas. Eg har ikkje gjort noko anna bilethandsaming enn å kutte nokre av dei. Sånn er variasjonen, og gjerne i løpet av ein einaste dag.

Også i dag, men i motsett retning.

Tidlegare i veka har det vore rim om morgonen.

Dette Magnolia-treet har hjorten kosa seg med kvar vinter, så alle nye skot vert borte. I år har vi sett i verk tiltak for å prøve å berge noko av vegetasjonen.

 I regn vert lyset eit heilt anna - og lisjeelva mykje større. 

Ikkje berre fin utsikt, men innsikt òg. Dette biletet er tatt i det store glaset mot nord.

Også katten.

Nilus gjekk ut ein dag og kom aldri att. Vi trur han er på eventyr, men har innsett at det ikkje er så sansyneleg at han kjem heim.

Difor er det ekstra hyggeleg at broren Morris trengte ein ny heim. Han har brukt nokre veker på å bli kjent med den nye familien og det nye huset, men no har han blitt ein av oss. Sjølv om han og Nilus har same mor og oppdragelse er dei to heilt ulike personlegheiter. Nilus var eit kosete vanedyr som helst ville sitte på fanget heile tida. Morris kosar berre når han vil (det er likevel ganske ofte), og stadig på jakt etter noko nytt og spanande å finne på. Nilus sov alltid på same stad, mens Morris stadig prøver ut nye mogelegheiter.  

I dag var han med meg på fototur og lurte nok veldig på kva eg dreiv på med.