Potet 2012

På Bjørlo er potetopptaking ein fest. Små og store (og ein heil barnehage) stiller opp på kort varsen ein dag veiret passar. I år vart det eit par strålande septemberdagar med arbeid i åkeren. Iver har gode kompisar som synest det er kjekt å vere med både når potetene skal i jorda og takast opp. 

Ingebjørg sorterte ut småpoteter fordi dei er omtrent det beste ho kan få til middag. Heilsteikt i omnen med valfritt tilbehør. Gjerne hjortekjøt.

Det stemmer at dette er nokre veker sidan, men litt blogging på etterskot må vere lov. No er frosten komen, og tulipanløkane er komne i jorda. Spennande å sjå om det kjem opp noko til våren, eller om hjorten har forsynt seg.

Haust, veir og lys.

Fjellet hadde glorie då eg kom ut i dag, så jobbavreisa vart utsett litt. eg måtte berre ta ein liten kameratur. Det har blitt nokre bilete av lys sidan vi flytta inn. Slik huset ligg har vi himmel i alle retningar, og med alt veiret vi har endrar det seg heile tida. No er hausten her òg, og då endrar fargane seg frå dag til dag.

Her kjem eit lite bilderas. Eg har ikkje gjort noko anna bilethandsaming enn å kutte nokre av dei. Sånn er variasjonen, og gjerne i løpet av ein einaste dag.

Også i dag, men i motsett retning.

Tidlegare i veka har det vore rim om morgonen.

Dette Magnolia-treet har hjorten kosa seg med kvar vinter, så alle nye skot vert borte. I år har vi sett i verk tiltak for å prøve å berge noko av vegetasjonen.

 I regn vert lyset eit heilt anna - og lisjeelva mykje større. 

Ikkje berre fin utsikt, men innsikt òg. Dette biletet er tatt i det store glaset mot nord.

Også katten.

Nilus gjekk ut ein dag og kom aldri att. Vi trur han er på eventyr, men har innsett at det ikkje er så sansyneleg at han kjem heim.

Difor er det ekstra hyggeleg at broren Morris trengte ein ny heim. Han har brukt nokre veker på å bli kjent med den nye familien og det nye huset, men no har han blitt ein av oss. Sjølv om han og Nilus har same mor og oppdragelse er dei to heilt ulike personlegheiter. Nilus var eit kosete vanedyr som helst ville sitte på fanget heile tida. Morris kosar berre når han vil (det er likevel ganske ofte), og stadig på jakt etter noko nytt og spanande å finne på. Nilus sov alltid på same stad, mens Morris stadig prøver ut nye mogelegheiter.  

I dag var han med meg på fototur og lurte nok veldig på kva eg dreiv på med.

Frukt- og bær-hagen

Det tek nokre år å etablere frukthage, men vi er så heldige at det sto både bringebærbusker og eit plometre att i hagen etter at huset kom opp. I år har det vore ein skikkeleg bringebærsommar, og i tillegg til hagebæra har vi funne mykje villbringebær langs elva. Alfred har plukka mykje, og no ligg det smootie-bær, saft og syltetøy i frysen. Det er litt ekstra kjekt å ha eigenprodusert smak av sommaren på lur når det vert vinter. 

Plommetreet har fått skikkeleg juling under bygginga, men står fullt av fine gode plommer likevel. No har vi fått stellt både treet og litt rundt, og ser at nokre greiner må sagast av fordi dei er for knekte. Vi ventar med det til vi har fått hausta treet litt meir. Det er berre 50 prosent av familien som likar plomer noko særleg, og vi får i alle fall nok plomer denne veka. 

Vi trur det er den plomesorten som heiter Edda og har blå søte plommer klar i slutten av august. No er berre spørsmålet kva vi skal lage av dei vi ikkje rekk å ete?